مقایسه موتور EF7 با EFP و TU5

موتور EF7

در سال 2008 مهندسان شرکت ایران خودرو با همکاری کمپانی آلمانی F.E.V موفق به طراحی موتور EF7 شدند که یک سال بعد در سال 1386  این موتور  تحت عنوان موتور ملی شناخته شد .

شرکت ایران خودرو توانست این پیشرانه 1645 سی سی را برای اولین بار همراه خودروی سمند به بازار معرفی کند که همین عامل باعث استقبال بسیار زیاد مصرف کنندگان از این خودروی ملی شد.

هدف مهندسان گروه صنعتی ایران خودرو از طراحی موتور EF7 تولید خودرو دوگانه سوزی بود که مجهز به پیشرانه ای  باشد که هم با سوخت بنزین به خوبی کار کند و هم با گاز CNG .

موتور EF7 در دو مدل بنزینی و دو گانه سوز تولید شد.

اساس کار سوخت انتخابی موتور EF7 دوگانه سوز به طور خودکار بدین صورت است که  گاز CNG را به عنوان سوخت اصلی انتخاب می کند و از طریق آن روشن می شود. همچنین موتور EF7 قادر است پس از اتمام هر یک از دو نوع سوخت، به طور اتوماتیک عملیات تعویض سوخت را انجام دهد.

حجم موتور EF7 ، 1.7  لیتر و مصرف سوخت ترکیبی آن در هر صد کیلومتر  7.49 لیتر بنزین است و  بر خلاف انتظار این اعداد نه تنها نشان دهنده عملکرد ضعیف این موتور نیست بلکه عملکرد خوب آن توانسته حداکثر توان 114 اسب بخار و گشتاور 155 نیوتن متر را  ایجاد کند که این اعداد حتی در مقایسه با موتورهای بنزینی، نیز بهبود پیدا کرده است ، از این رو طراحی و تولید موتور EF7 دستاورد بزرگی در صنعت خودروی کشور محسوب می شود .

با مقایسه قدرت و گشتاور موتور EF7 متوجه می شویم  که موتور EF7 قدرت و گشتاور بالاتری نسبت به پیشرانه های قبلی خود مانند TU5 و XU7 دارد .

جهت مقایسه بهتر است عملکرد موتورهای XU7 و TU5 را در نظر بگیریم. پیشرانه  XU7 در دور های پایین و TU5 در دور های بالا عملکرد بهتری دارند. اما موتور EF7 در محدوده وسیع تری از دور ها به خوبی کار می کند ، اما به طور کلی این موتور در حالت تنفس طبیعی قوی ترین موتور تولید داخل تا به امروز است. که بر روی برخی از محصولات ایران خودرو قرار گرفته است.